معاملات مارجین و فیوچرز چه تفاوت‌هایی باهم دارند؟ ✔️
معاملات مارجین و فیوچرز چه تفاوت‌هایی باهم دارند؟
معاملات مارجین چیست؟
معامله مارجین (Margin trading) یک استراتژی است که به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا بدون استفاده از وجوه خود و با استقراض از یک کارگزار یا صرافی، دارایی‌های بیشتری را خریداری کنند. معامله مارجین در بازار ارزهای دیجیتال هیچ تفاوتی با معاملات مارجین سنتی ندارد و تأمین وجه مارجین به عنوان وامی برای معامله یک دارایی دیجیتال در نظر گرفته می‌شود. در این وام، منظور از مارجین، پول قرض گرفته شده از یک کارگزار، و تفاوت بین ارزش کل سرمایه‌گذاری و مبلغ وام است.
دارایی‌هایی که موجودی یک حساب مارجین را تشکیل می‌دهند (به‌ویژه هنگام معامله با اهرم) به عنوان وثیقه برای پوشش ریسک و زیان‌هایی که معامله‌گران ممکن است در معامله خود داشته باشند، استفاده می‌شود. اگر ارزش سرمایه‌گذاری به میزان قابل توجهی کاهش یابد(معامله وارد ضرر شود)، شرکت کارگزاری یا صرافی ارز دیجیتال ممکن است دارایی‌های معامله‌گر را نقد یا لیکوئید (liquid) کند.(معاملات مارجین دارای ریسک است و ممکن است موجب از بین رفتن کل سرمایه کاربر شود)
برای معامله رمزارز با مارجین، سرمایه‌گذار باید از سوی ارائه‌دهنده خدمات تایید اعتبار شده باشد تا بتواند یک حساب مارجین باز کند و در آن ارز دیجیتال، پول نقد یا اوراق بهادار را به عنوان وثیقه وام واریز کند. در معاملات مارجین ارزهای دیجیتال، از اهرم استفاده می شود که احتمال کسب سود و ضرر را تقویت می‌کند و ممکن است کاربر اصطلاحا کال مارجین (margin call) شود.
کال مارجین به صرافی یا کارگزار اجازه می‌دهد که وثیقه سرمایه‌گذار را بدون کسب اجازه از او نقد کند، یا برای جلوگیری از انحلال یا لیکوئید اجباری، از او بخواهد که وجوه بیشتری را به حساب مارجین خود واریز کند.
معامله مارجین چگونه انجام می‌شود؟
هدف معاملات مارجین افزایش سود است، و به سرمایه‌گذاران باتجربه اجازه می‌دهد تا با سرعت بیشتری سود کسب کنند. اگر معامله‌گر با نحوه کار مارجین آشنا نباشد، ممکن است این معاملات ضررهای چشمگیری برایش به همراه داشته باشند.
هنگام معامله با مارجین، سرمایه‌گذاران رمزارزی برای شروع معامله خود از یک شرکت کارگزاری وام می‌گیرند. آنها ابتدا مقداری پول به یک حساب مارجین واریز می‌کنند که به عنوان وثیقه برای وام استفاده می‌شود. این وثیقه نوعی سپرده تضمینی است.
سپس معامله‌گر شروع به پرداخت بهره پول استقراض شده می‌کند که با توجه به شرایط فعلی بازار می‌توان آن را در پایان وام یا با اقساط ماهانه یا هفتگی پرداخت کرد. هنگامی که دارایی فروخته می‌شود، درآمد حاصل از آن ابتدا برای بازپرداخت وام مارجین استفاده می‌شود.
دریافت این وام برای افزایش قدرت خرید سرمایه‌گذاران و خرید مقادیر بیشتری از دارایی‌های رمزارزی ضروری است و دارایی‌های خریداری شده به طور خودکار به وثیقه وام مارجین تبدیل می‌شوند.
مبلغی که سرمایه‌گذار مجاز به استقراض است به قیمت دارایی خریداری شده و ارزش وثیقه بستگی دارد. با این حال، معمولاً یک کارگزار به سرمایه‌گذار پیشنهاد می‌کند تا ۵۰ درصد از قیمت خرید یک ارز دیجیتال را در مقابل مقدار وثیقه موجود در حساب وام بگیرد.
بنابراین، برای مثال، اگر سرمایه‌گذاری بخواهد ۱۰۰۰ دلار ارز دیجیتال بخرد و نیمی از آن را در مارجین قرار دهد، برای بازپرداخت وام اولیه به حداقل ۵۰۰ دلار وثیقه نیاز دارد.
اهرم معاملات مارجین
یک حساب مارجین معمولاً برای معاملات اهرمی استفاده می‌شود که اهرم آن نشان‌دهنده نسبت وجوه قرض گرفته شده به مارجین است. یک مثال برای معامله مارجین می‌تواند باز کردن یک معامله ۱۰ هزار دلاری با اهرم ۱۰:۱ باشد. در این صورت، معامله‌گر باید ۱۰۰۰ دلار از سرمایه خود را برای اجرای این معامله وارد بازار کند.
این نسبت‌های اهرمی بسته به پلتفرم معاملاتی و بازار معامله شده متفاوت است. به عنوان مثال، بازار سهام دارای نسبت معمولی ۲:۱ است. در مقابل، در قراردادهای آتی (فیوچرز)، این نسبت به ۱۵:۱ افزایش می‌یابد. در معاملات مارجین رمزارزها، جایی که قوانین همیشه مانند بازارهای سنتی وضع نمی‌شوند، نسبت اهرم می‌تواند از ۲:۱ تا ۱۲۵:۱ متغیر باشد. جامعه کریپتو معمولاً برای سادگی، با x۲، x۵، x۱۲۵ و غیره به این نسبت‌ها اشاره می‌کند که نشان‌دهنده چند برابر شدن مقدار سرمایه‌گذاری آنها است.
معاملات مارجین شامل ویژگی‌هایی مانند لانگ و یا شورت گرفتن روی معاملاتی است که سرمایه‌گذاران انجام می‌دهند. هنگامی که افراد لانگ می‌گیرند، به پوزیشن خریدی که باز کرده‌اند اشاره دارند و پیش‌بینی می‌کنند که قیمت یک سهم یا ارز افزایش می‌یابد. یک پوزیشن شورت بر این فرض استوار است که برعکس لانگ اتفاق خواهد افتاد و سرمایه‌گذاران موضعی منفی در مورد ارز یا سهام موردنظر خود دارند و معتقد هستند که قیمت آن کاهش خواهد یافت. در این صورت، سرمایه‌گذار در صورت سقوط دارایی سود خواهد کرد.
مزیت معاملات مارجین افزایش سود است، اما سرمایه‌گذاران ممکن است پول خود را نیز از دست بدهند. دارایی‌های معامله‌گر برای دریافت وام وثیقه شده‌اند و در صورتی که ارزش آنها به زیر یک آستانه ثابتی کاهش یابد، کارگزار حق فروش را برای خود محفوظ می‌دارد، مگر اینکه سرمایه‌گذار وجوه بیشتری را به‌عنوان وثیقه واریز کند تا به حداقل‌های مورد نیاز برای معامله مارجین دست یابد.
معاملات آتی یا فیوچرز چیست؟
معالمه آتی یا فیوچرز (Futures) نوعی قرارداد مشتقه است که در آن خریدار و فروشنده یک ارز دیجیتال را با انجام معامله‌ای با قیمت تعیین شده در تاریخ مشخصی در آینده مبادله می‌کنند.
برخی از علاقه‌مندان به کریپتو ترجیح می‌دهند به جای خرید و فروش واقعی آن از طریق کلیدهای خصوصی و رمزهای عبور و به طور کلی دوری از دردسرهایی که اکثر پلتفرم‌ها در معامله کریپتو برای کاربران ایجاد می‌کنند، از طریق معاملات آتی سرمایه‌گذاری خود را انجام دهند.
شرایط معاملات آتی کریپتو در یک قرارداد آتی ذکر می‌شود. با توجه به این شرایط، خریدار ملزم است بدون توجه به قیمت بازار در تاریخ انقضا، یک دارایی رمزارزی با قیمت پیش‌بینی‌شده خود را در یک تاریخ خاص دریافت کند، و فروشنده نیز آن دارایی را در همان شرایط و در زمانی که قرارداد آتی منقضی می‌شود تحویل خریدار دهد.
قراردادهای آتی در صرافی‌هایی مانند CME Group، بزرگترین و شناخته‌شده‌ترین صرافی آتی در سطح جهانی معامله و با ماه انقضا خود مشخص می‌شوند. طبق گزارش انجمن صنعت آتی (FIA)، ۲۹ میلیارد قرارداد آتی در سال ۲۰۲۱ معامله شده است. معاملات آتی ارزهای دیجیتال بخش رو به رشدی از بازار محسوب می‌شوند و اخیراً افراد بیشتری به این نوع سرمایه‌گذاری‌ها علاقه‌مند شده‌اند.
CME از افزایش ۱۳ درصدی ارزش افزوده روزانه (ADV) در قراردادها و معاملات آتی میکرو بیت کوین گزارش داده است. معاملات آتی عمدتاً به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهند تا پوشش ریسکی را از حرکت قیمت دارایی‌های رمزارزی برای خود داشته باشند و از ضرر ناشی از افت قیمت آنها مصون باشند.
در پوشش ریسک، سرمایه‌گذاران موضعی برخلاف آنچه در دارایی پایه دارند اتخاذ می‌کنند تا در صورت از دست دادن پول خود، از طریق قراردادهای آتی زیان را کاهش دهند، ریسک خود را متعادل کنند و از هرگونه نوسان قیمتی در امان باشند.
در معاملات آتی هم ممکن است ضرر کنید. با این حال، به دلیل عنصر پوشش ریسک، زیان کاهش می‌یابد و نسبت به معاملات مارجین کمتر قابل توجه است. مانند حساب‌های مارجین، معامله رمزارزها با قراردادهای آتی نیز مستلزم افتتاح یک حساب در کارگزاری است که باید توسط صرافی یا کارگزار تأیید شود.
معامله آتی چگونه انجام می‌شود؟
معاملات آتی در بازار ارزهای دیجیتال به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد تا مثلاً روی قیمت بیت کوین شرط‌بندی کنند. به عنوان مثال، همه می‌توانند بدون آنکه واقعا بیت کوین داشته باشند، بر روی قیمت و حرکت بازار تحلیل کرده و اقدام به خرید یا فروش نمایند.
در معاملات آتی کریپتو، قراردادی بین فروشنده‌ای که قیمتی را به امید کسب سود در یک تاریخ مشخص در آینده پیش‌بینی کرده، و خریداری که در صورت رشد قیمت دارایی، قرارداد را به عنوان پوششی در برابر پرداخت قیمت‌های بالاتر خریداری می‌کند، بسته می‌شود.
این فرآیند بدون توجه به قیمت واقعی دارایی در آن تاریخ اتفاق می‌افتد و توسط صرافی‌های آتی تنظیم می‌شود که باید اجرای قرارداد را در تاریخ انقضای آن تضمین کنند. در معاملات کریپتو، قراردادهای آتی اغلب قراردادهای سه ماهه یا دائمی هستند.
قراردادهای آتی باید شامل موارد زیر باشند:
تاریخ انقضا: زمانی که قرارداد آتی در شرایط از پیش تعیین شده تسویه می‌شود.
ارزش قرارداد: مقدار ارز دیجیتالی که دارایی تحت پوشش قرارداد را تشکیل می‌دهد.
اهرم: برخی صرافی‌ها به معامله‌گران اجازه می‌دهند برای گسترش موقعیت خود و افزایش سود بالقوه، وجوهی را قرض بگیرند.
نوع تسویه: معمولاً می‌تواند به صورت ارز دیجیتال، پول نقد یا حواله بانکی باشد.
آیا معاملات مارجین و سرمایه‌گذاری‌های آتی مشابه هستند؟
معاملات مارجین در بازار اسپات انجام می‌شوند. بازار اسپات (spot) بازاری برای خرید و فروش فوری دارایی‌ها است. در حالی که معاملات آتی در بازار مشتقات و روی دارایی‌هایی که قرار است در آینده تحویل داده شوند، انجام می‌شوند.
سرمایه‌گذاران برای اجرای استراتژی‌های معاملات مارجین و آتی، ملزم به داشتن مهارت‌های معاملاتی خوبی هستند زیرا این استراتژی‌ها به عنوان تکنیک‌های معاملاتی پیشرفته در نظر گرفته می‌شوند. آنها دو نوع مختلف از ابزارهای سرمایه‌گذاری محسوب می‌شوند اما هدف مشابهی دارند. هر دوی این استراتژی‌ها راه‌های مختلفی را برای دستیابی به این هدف دنبال می‌کنند.
شباهت‌های معاملات مارجین و آتی:
فرصت
معاملات مارجین و آتی ابزارهای سرمایه‌گذاری مشابهی هستند. هدف آنها ارائه راهی به سرمایه‌گذاران برای خرید بیشتر دارایی‌های رمزارزی تنها با استفاده از سرمایه خود است. هر دوی آنها ابزارهای ریسکی هستند و رویکردهای متفاوتی برای دستیابی به یک هدف دارند.
هدف
هر دوی آنها می‌توانند بازدهی زیاد یا ضرر قابل توجهی را برای سرمایه‌گذار ایجاد کنند. تجربه سودهای سریع و قابل توجه به خصوص در بازار پرنوسان ارزهای دیجیتال، به نوعی آسان است. با این حال، معامله‌گران ممکن است زیان‌های چشمگیری نیز تجربه کنند، بنابراین توصیه می‌شود که فقط معامله‌گران با تجربه از این ابزارها استفاده کنند.
تفاوت‌های معاملات مارجین و آتی:
بازارهای مختلف
تفاوت اصلی بین معاملات مارجین و آتی در بازاری است که معامله می‌شوند. مارجین در بازار اسپات معامله می‌شود، در حالی که قراردادهای آتی در بازار مشتقه مبادله می‌شوند و بر تحویل آتی دارایی دلالت دارند.
اهرم
معاملات مارجین در کریپتو معمولا دارای اهرمی هستند که بین ۵ تا ۲۰ درصد متغیر است، در حالی که این اهرم معمولاً در معاملات آتی از ۱۰۰ درصد فراتر می‌رود.
تخصیص وثیقه
حساب‌های مارجین کریپتو به معامله‌گران اجازه می‌دهند تا از طریق نوعی وام که بهره آن باید پرداخت شود، در بازار اسپات از اهرم استفاده کنند، در حالی که قراردادهای آتی فقط به نوعی ودیعه به عنوان وثیقه نیاز دارند.
مدت زمان
از آنجایی که بازار اسپات تاریخ انقضایی ندارد، معامله‌گران باید تعیین کنند که چه مدت می‌خواهند رمزارزی را تحت اهرم خود نگه دارند. از سوی دیگر، قراردادهای آتی قراردادهایی با تاریخ انقضا هستند که تعیین می‌کنند تا چه مدت می توانید یک پوزیشن را حفظ کنید.
انواع سرمایه‌گذاران
دو نوع از معامله‌گران برای اجرای معاملات مارجین و آتی مورد هدف هستند. معاملات مارجین بیشتر برای سرمایه‌گذاران کوتاه مدت مناسب است، در حالی که معاملات آتی بیشتر برای سرمایه‌گذاران بلندمدت کاربرد دارد.
آیا معاملات مارجین و آتی ابزارهای ریسکی هستند؟
در حالی که سرمایه‌گذاران معاملات مارجین و آتی را به دلیل بازدهی بالقوه‌شان بسیار جذاب می‌دانند، اما باید محتاط باشند و همه ریسک‌ها را قبل از اجرای آنها در نظر بگیرند.
ریسک‌های مرتبط با معاملات مارجین
معاملات مارجین کریپتو به دلیل مولفه اهرمی خود ریسک بیشتری نسبت به معاملات استاندارد دارند، و ممکن است سرمایه‌گذار پول بیشتری نسبت به آنچه در ابتدا در اختیار داشته از دست بدهد. به خصوص با توجه به اینکه ارزهای دیجیتال دارایی‌های بسیار بی‌ثبات و غیرقابل پیش‌بینی هستند، سرمایه‌گذار ممکن است مجبور شود برای جلوگیری از فروش اجباری، وجوه بیشتری را وثیقه کند.
سرمایه‌گذاران از روز اول شروع به پرداخت بهره وامی که برای معامله مارجین گرفته‌اند می‌کنند و با افزایش سود، بدهی آنها افزایش می‌یابد. به همین دلیل، معاملات مارجین برای سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت مناسب هستند، زیرا با پرداخت بهره در دوره طولانی، احتمال کسب سود کمتر است.
ریسک‌های مرتبط با معاملات آتی
مهم‌ترین ریسک در معاملات آتی، اهرمی است که سرمایه‌گذاران می‌توانند در پوزیشن‌های خطرناک خود درخواست کنند. به طور معمول، قراردادهای آتی دارای اهرم بسیار بیشتری نسبت به دارایی‌های پایه خود هستند. این یعنی که آنها نیز با خطر مارجین کال مواجه‌اند که می‌تواند ضررشان را افزایش دهد.
به خاطر نوسانات شدید بازار ارزهای دیجیتال، قیمت یک قرارداد آتی ممکن است در تاریخ انقضا به نفع سرمایه‌گذار نباشد. مهمتر از همه، معامله‌گران آماتوری که دانش کمی از بازارها و استراتژی‌ها دارند، باید قبل از سرمایه‌گذاری در معاملات مارجین یا آتی، مهارت‌های معاملاتی خود را تقویت کنند، زیرا همه اینها ابزارهای سرمایه‌گذاری ریسکی و پرخطر هستند.
